حدود 7 سال پیش اولین وبلاگم رو درست کردم. بعد از اون بارها و بارها وبلاگ رو پاک کردم، باز نوشتم! بلاگفا، بلاگ اسکای، بیان؛ بلاگفا رو بیشتر از همه دوست داشتم مخصوصا بخاطر قالب های مژگان. حلا اما ترجیح دادم توی بیان بنویسم. همین :)
اما تو چه شرایطی! قرنطینه و کرونا و شکست و غم و از دست دادن و دوری و درد و لجبازی و همه ی اینا باعث میشه آدم حالش بد باشه. امروز صبح ساعت 7 عید بود و من اصلا نفهمیدم که لعنتی عیده! حس خیلی بدیه.
آمممآ! آما! چرا دوباره اومدمچرت و پرتامو توی فضای مجازی share کنم؟ چونکه یه فیلم دیدم که فیلم قشنگی بود، نقش اولش خیلی شبیه من بود و خوشوم اومد. دلم خواست! (اگر فوضول شدی که فیلمش چی بود؟ : سر به مهر با بازی لیلا حاتمی نازنین) و دیگر اینکه فالورای وبلاگی ارزشمندتر و واقعی تر از فالوورای اینستاگرامه :)
پ.ن: عجب مردم شل مغزی داریم :| طرف رفته آمریکا، صد در صد ازین مختلصای پفیوز حروم خور هست! رفته اونجا ویدئو پخش کرده تو فضای مجازی، که آهای بیاین به دادمون برسین ما تو آمریکا گشنه موندیم:| ابوالفضل بزنه کمرت اگه دروغ بگی
درباره این سایت